In 2017 heb ik een herseninfarct gehad. Na 8 mnd revalideren werd ik “losgelaten” in de maatschappij. Een maatschappij die als maar sneller ging en ik dat niet meer kon bijhouden.
Alleen op mijn eigen tempo kan ik meedoen. En dat is niet erg. Het is wat het is….
Daarom vraag ik aan jullie om even stil te staan bij NAH ( niet aangeboren hersenletsel). In mijn geval zie je het maar er zijn ook onzichtbare gevolgen van hersenletsel die mensen ervaren. En daar is veel onbegrip voor.
Je ziet het niet maar het is er wel.
Ik wandel mee om geld op te halen voor de hersenstichting.
Alle beetjes helpen. Wil jij me steunen?
Samen staan we sterk!