𝐂𝐥𝐢𝐦𝐛𝐢𝐧𝐠 𝐗 𝐂𝐨𝐧𝐜𝐮𝐬𝐬𝐢𝐨𝐧
 
Na een hele zomer in de Alpen door te hebben gebracht was ik in november opnieuw gewend aan mijn normale leven in Nederland. Ik was me op dat moment aan het voorbereiden op twee projecten waar ik begin december mee aan de slag zou gaan. Na een intensieve zomer in de bergen was ik ook weer rustig begonnen meer te trainen.
 
ℍ𝕖𝕥 𝕘𝕚𝕟𝕘 𝕒𝕝𝕝𝕖𝕞𝕒𝕒𝕝 𝕘𝕠𝕖𝕕...
 
totdat ik op 26 november met een onhandige val op mijn hoofd terecht kwam. De dag die daarop volgde voelde ik me gek. Ik was duizelig en had moeite om mijn gezichtsveld scherp te stellen. Een bezoek aan de huisarts wees uit dat ik een (zware-) hersenschudding had opgelopen. Zijn advies: 'Neem genoeg rust en ga niet over je grenzen heen. Als de klachten over zes weken nog aanhouden of zelfs verergeren, kom dan bij me terug.' Plots was het niet meer zo vanzelfsprekend om boodschappen te doen. Om eten te maken, een boek te lezen, serie/film te kijken, te werken, met vrienden/familie af te spreken of sporten.
 
𝕍𝕚𝕖𝕣 𝕨𝕖𝕜𝕖𝕟 𝕝𝕒𝕥𝕖𝕣...
 
leek ik goed hersteld en besloot ik om één uur per dag te gaan werken. Dit ging goed. Laat ik daarom komende week meer proberen. Jammer genoeg kreeg ik dinsdag aan het einde van de dag last van hoofdpijn en had ik moeite om mijn gezichtsveld te focussen. Ik sliep die nacht amper en ervaarde de volgende ochtend nog steeds dezelfde klachten.
 
𝕆𝕡𝕟𝕚𝕖𝕦𝕨 𝕟𝕒𝕒𝕣 𝕕𝕖 𝕙𝕦𝕚𝕤𝕒𝕣𝕥𝕤...
 
De huisarts: 'Dat klinkt niet goed. Ik ga je voor verder onderzoek naar de neuroloog en revalidatie naar de mensendieck sturen.' Op advies van Lisanne heb ik een ergotherapeut, Robert, bij de hand genomen. Die heeft mij geholpen met het inzichtelijk maken van de activiteiten die mij veel energie kosten en waar ik energie van krijg. Samen met hem, Maartje, Joost & Timo de maanden daarna actief aan de slag gegaan met mijn herstel.
 
𝔻𝕣𝕚𝕖 𝕞𝕒𝕒𝕟𝕕𝕖𝕟 𝕧𝕖𝕣𝕕𝕖𝕣...
 
kan ik inmiddels: vijf uur per dag werken, met vrienden eten en normaal sporten. Goed op weg om weer volledig te herstellen!
 
ℍ𝕖𝕝𝕒𝕒𝕤...
 
zijn er jaarlijks tienduizenden andere mensen in Nederland die een hersenschudding oplopen. De klachten die iemand met dit letsel ervaart verschillen van persoon tot persoon. Géén enkel geval is exact hetzelfde. Hierdoor is het voor medici lastig om de juiste diagnose te stellen en te komen tot een behandelplan op maat.
 
𝕆𝕞 𝕕𝕚𝕖 𝕣𝕖𝕕𝕖𝕟...
 
willen Falko en ik in juli samen de 𝐌𝐨𝐧𝐭𝐞 𝐑𝐨𝐬𝐚 𝐓𝐫𝐚𝐯𝐞𝐫𝐬𝐞, 𝟏𝟐 𝐛𝐞𝐫𝐠𝐞𝐧 𝐡𝐨𝐠𝐞𝐫 𝐝𝐚𝐧 𝟒.𝟎𝟎𝟎 𝐦𝐞𝐭𝐞𝐫, beklimmen. Met deze actie wil ik geld inzamelen voor de hersenstichting. Hiermee kunnen zij meer onderzoek (laten) doen naar behandelplannen en revalidatiemogelijkheden in geval van een hersenschudding. Hiermee hoop ik bij te dragen aan een voorspoedig herstel van mensen die in de toekomst een hersenschudding oplopen.
 
𝐖𝐢𝐥 𝐣𝐢𝐣 𝐨𝐨𝐤 𝐞𝐞𝐧 𝐛𝐢𝐣𝐝𝐫𝐚𝐠𝐞 𝐥𝐞𝐯𝐞𝐫𝐞𝐧?