Roze woensdag, dag 2… het begon zo leuk - in onze roze shirts, vrolijk en wel, wakker geworden met mooie nieuwe donaties. Maar toen… 

De wolkbreuk. 1,5u lang stromende regen - in onze veel te grote regenjassen geleend van Hans (fijn, want daardoor konden we onszelf inclusief tasje volledig inpakken) was het blik op oneindig en vooral gewoon lopen, lopen, lopen. Om 7 werd het een soort droog, en na een korte plaspauze en een banaantje kon de regenjas uit. Het meest bijzondere aan deze heftige, natte, vieze ochtend was dat de studenten (zoals elke ochtend) vanuit de kroeg / feesten door ons aanmoedigden, maar deze keer: in de stromende regen!!! Immer respect, wederzijds (met een lichte gedachte van: zijn jullie gek?). Hoewel minder, stonden er ook alsnog mensen in dorpjes ons aan te moedigen (ja, om 6u s ochtends, ja in de regen…) 

We werden droger, we kregen weer wat lol - er kwam een klein zonnetje, gesprekken liepen, lol kwam. Er was een mooi gesprek met een wandelaarster welke een prachtig bedrag doneerde, en als iets je moed geeft is het een gesprek met diepgang gecombineerd met hulp aan de stichting - prachtig.

Helaas ging het nog meermaals regenen die dag, dus tussendoor was het af en toe wel zwaar en ook nodig om te schuilen.

‘s middags zijn we na een korte stop bij de hersenstichting kraam voor cola & chips terug na de camping gegaan - waar Hans & Marja heerlijk voor ons een bbq hebben bereid(genieten met een hoofdletter G!) Na een douche bleken de voetjes toch wel erg week na de lange regen dag en hadden we op Guus na, allemaal blaren - Lau en mama vooral. De blarenpost op de camping was echter enorm fijn, goede EHBO, en enorm goede tips over herstel (lees: cola maar juist geen zero; met chips, of een pakje chocomel).

En ja, bedtijd - 8 uur! 

Overigens: de website laat ons foto’s heel raar bijsnijden dus vandaar de rare dingen hieronder…