
Wanneer elke dag aanvoelt als een Marathon…
Dagelijks kom ik in aanraking met mensen die de gevolgen van een hersenaandoening moeten dragen.
Voor mijn vader, hij heeft de ziekte van Parkinson, voelt elke dag aan als een marathon. Alles wordt moeilijker en zwaarder; bewegen, spreken, reageren, alert blijven, de dagen / maanden onthouden, etc.
Maar ook de cliënten waar ik als fysiotherapeut binnen Aelbrecht GGZ (de specialistische GGZ) mee werk, stoeien dagelijks met hun depressie, AD(H)D, angststoornis, (complexe) PTSS, etc. Hun bed uitkomen, een gesprek voeren, naar school of werk gaan, het is topsport voor ze…! Dan voelt het verleggen van mijn grenzen voor mijn eerste marathon eigenlijk maar als een ‘kleine uitdaging’!
Onderzoek, aandacht, innovatie en behandeling voor hersenaandoeningen vind ik o.a. om die redenen enorm belangrijk!
Ik wil daarom op 18 mei aanstaande mijn deelname aan de Utrecht Marathon opdragen aan mensen met een hersenaandoening en in het bijzonder aan mijn pa.
Ik wil dan ook zo veel mogelijk geld inzamelen voor de Hersenstichting. Steun je me door een bijdrage te leveren? En als je dit bericht hebt gelezen, wil je het dan delen / liken / reposten?
Bedankt!
Martin