De laatste dag, lopen van Dokkum naar Leeuwarden, ongeveer 28 kilometer, dus een stuk korter dan de voorgaande dagen. Op de laatste dag zijn vaak ook behoorlijk meer deelnemers. Zij willen toch van de sfeer proeven, maar minder (of niet) afzien. Een gezellige boel, want het is traditie om vandaag extra feestelijk deel te nemen op Fryske dei. De een is nog mooier uitgedost dan de ander, een prachtig gezicht.

De start is dit jaar op een andere locatie (de IJsherberg), en prima te bereiken voor ons. Ik word weer gebracht door Jaap. Fijn om niet zelf te hoeven rijden. Mijn voeten zijn pijnlijk, er zitten meer blaren onder de voet op de drukpunten, ik kies er dan ook voor om toch maar op crocs te gaan lopen. Vette watten om/rond de tenen en twee paar sokken aan, zodat ik net wat beter in de crocs pas. Want vorige keer had ik erg last van opgezette voeten en benen, dit jaar gaat dat in ieder geval beter, met dank aan de compressiekousen ! Jaap kijkt naar mijn voeten en vraagt: Hou je die aan ?! "Ja, ik loop vandaag op crocs !"

Ik strompel naar de start en zie Pietsje Hannema al staan met haar zus en man. Ik ga vandaag ook weer samen met haar lopen. Ik kan toch niet (zo) snel, en het is sowieso gezelliger om samen te wandelen. Na het zingen van het Fries folksliet, gaan we van start. We hebben beide wat opstartproblemen en het is voor ons het beste om in één ruk naar Leeuwarden te lopen, zonder pauzes onderweg.

Bij vertrek zitten we al vrij snel in de achterhoede, maar omdat we geen pauze nemen in Rinsumageest, lopen we daarna weer tussen de mensen. Onderweg wordt Pietsje weer geregeld aangesproken: "respect dat je dit doet !!" ; "ik heb je gezien op Omrop Fryslân!" Superknap !! Fijn om zo aangemoedigd te worden. En er zijn ook wandelaars die het bijzonder vinden dat ik op crocs loop.

Onderweg wordt er nog gebeld om te informeren waar we zijn, omdat de Omrop nog een interview wil doen. Zowel op de radio, als ook nog een stukje op tv. Prima, we worden gespot in Oentsjerk en Pietsje wordt geinterviewd, een kort stukje van het filmpje is inderdaad 's avonds al te zien op de tv. Mooi die extra promotie voor de elfstedenwandeltocht, maar ook voor het lopen met een prothese. We komen bij het befaamde tegeltjesbruggetje, en waar het me vorige keer niet lukte een foto te maken.....kan ik nu even naar beneden om een overzichtsfoto en een selfie te maken ! Pietsje loopt gestaag door, en het kost me best moeite om weer bij haar te komen. 

We hebben een prima tempo en gaan gestaag richting Leeuwarden. In de verte zien we de Oldehove al, maar dan is het toch nog wel een eindje lopen natuurlijk. Er was afgesproken om te bellen naar het thuisfront van Pietsje als we in Lekkum zouden zijn, zo gezegd zo gedaan. We lopen verder en zien 'beppe dropke' weer staan. Heerlijk zo'n versnapering ! En ook respect voor haar, zij staat iedere dag ergens op de route en deelt snoepjes uit, een geweldig gebaar.

We lopen Leeuwarden in, en bij de Noorderbrug staan Pietsje haar man en kinderen ons op te wachten ! En ik krijg, heel attent, een roos als bedankje/felicitatie. Erg leuk ! We lopen verder door de Prinsentuin richting de Harmonie, de dochter maakt nog wat foto's en filmpjes als herinnering en we gaan naar binnen voor de stempel en het kruisje. Omdat ik 'maar' drie dagen heb gelopen, krijg ik geen kruisje, maar een medaille. Een hele mooie ! Nog wat bekenden gezien, en felicitaties over en weer gegeven vanwege de prestaties die toch maar weer geleverd zijn.

Ik bel Jaap om te informeren waar hij is........eh, hij is nog onderweg, maar is er bijna.....ik wacht buiten en blijf wat heen en weer lopen omdat mijn voeten wel pijn doen als ik stil ga staan. Daarna weer snel naar huis, en naar binnen strompelen. De sokken uit, de watten weer van de voeten plukken, en onder de douche. De schade opgenomen >> er zit zelfs een bloedblaar(tje) onder mijn voet. Ik kom zo goed en zo kwaad als het lukt weer in beweging en hoop dat de voeten snel herstellen. We gaan het zien.

Het lopen met Pietsje is wederzijds goed bevallen, dus als het zo uitkomt kunnen we misschien nog eens ergens samen een tocht wandelen.

Het waren nu in ieder geval drie enerverende wandeldagen, maar zeker voor herhaling vatbaar. Het blijft een bijzonder en speciale tocht om aan mee te doen !!