I run because I can. When I get tired, I remember those who can't run, what they would give to have this simple gift I take for granted, and I run harder for them. I know they would do the same for me.

Niet lang geleden verloren wij onze geliefde vader en oom, maar ook partner, zoon, broer, vriend en collega Kurt op 59-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hersenstaminfarct.

59 jaar, zonder een enkele sigaret, niet meer dan een “kleintje-wijntje” bij het eten, en fervent hardloper. Hem kon het nooit overkomen. En toch kwam daar die zwarte dag in ons verhaal, de dag dat ons leven desastreus veranderde.

Keer op keer zette Kurt zich met hart en ziel in voor het goede doel. Of het nou van Parijs naar Rotterdam was tijdens de RoPaRun, of drie (!) keer op één dag de Mont Ventoux op voor de ColSensation, niks was Kurt te gek. Nu is het aan ons.

Op 1 oktober lopen wij 10 kilometer tijdens de Bredase Singelloop voor de Hersenstichting, in naam van Kurt. Vier miljoen Nederlanders zijn al getroffen door een hersenaandoening. Als we niks doen, zal dit aantal alleen maar toenemen. De Hersenstichting financiert innovaties en onderzoek naar hersenaandoeningen. Vroeg of laat raakt het ons allemaal. Tijd voor actie.

Pap, Kurt, deze is voor jou!