Op donderdag 1 september 2022 viel ik van de trap. Gevolg: hersenletsel, post commotioneel syndroom. Maar het had écht veel erger kunnen aflopen. Werken ging even helemaal niet meer, ik moest revalideren: stap voor stap opbouwen, onder begeleiding van mijn oefentherapeut Ilona van der Wolk. Ze liet me een filmpje zien van Erik Scherder. Daar moest ik een beetje om huilen/lachen: een paar weken daarvoor zat ik nog met hem in een werk gerelateerde sessie over de gevolgen van de coronapandemie...

Beter melden

Er volgde een periode van trial & error. En toen kwam het moment dat ik me in mei 2023 volledig "beter" kon melden. Eerst durfde ik dat helemaal niet. Gelukkig werd het een bijzondere mijlpaal - met steun van collega's - waar ik dankbaar om ben. Maar het bleef wel raar: want wat is dat dan eigenlijk beter zijn? Als je je uren weer kunt draaien, maar jezelf en manier van (samen)werken en dagindeling - steeds opnieuw weer - moet uitvinden? Het is namelijk een proces dat niet/ nooit meer stopt, terwijl iedereen om je heen het logischerwijs vergeet. Het is me tenslotte ook niet aan te zien. 

Voor mij werd meer hardlopen mijn uitlaatklep. Ik begon in kleine stapjes. De eerste vijf kilometer waren een overwinning. Nu ga ik voor het eerst ooit de CPC halve marathon lopen en zamel graag in voor de Hersenstichting. Omdat ik het belangrijk vindt dat er nog meer kennis kennis over NAH komt. Maar vooral omdat ik denk dat bestaande kennis veel beter beschikbaar en bekend kan worden: zeker ook bij werkgevers. 

Ik vind het belangrijk dat we ons realiseren dat je juist wel kunt werken met hersenschade (of een burn-out of welke andere klacht/ziekte of zorg voor naasten), als er in je werksituatie écht en blijvend ruimte is voor herstel en onthaasten. Dat je even kan afschakelen als het nodig is, dat er tijd en ruimte is voor verschillende tempo's. Bij mij is dat gelukt: maar dat is zeker niet vanzelfsprekend. Het is ook helemaal niet vanzelfsprekend dat je die ruimte van je werkgever krijgt. Een goede bedrijfsarts is essentieel.

En toch is dat dé manier waar iedereen kan blijven meedoen in de samenleving. Daar zet ik me graag voor in. Daar ga ik harder van lopen zondag 9 maart.